وضعیت «چاه نیمه ها» بحرانی است

استراتژیک کشور انجام نشده است.خشک شدن دریاچه هامون سالهاست که به یک معضل مهم زیست محیطی برای منطقه و شاید دنیا تبدیل شده و متأسفانه این روزها شرایط زندگی در سیستان و بلوچستان به دلیل تبعات ناشی از این خشکسالی بسیار سخت‌تر از گذشته شده و مردمان این منطقه با معضلاتی همچون آلودگی هوا، بیماری‌های قلبی و ریوی، بیکاری، مهاجرت و حاشیه نشینی رو به رو هستند.همچنین طبق آخرین آمار در حال حاضر حدود ۸۱ درصد مردم روستایی منطقه بلوچستان به صورت سقایی آبرسانی می‌شوند و هر روز با سهمیه ۱۵ لیتری آب روزگار سپری می‌کنند و مردم آب را به صورت غیربهداشتی در آب انبارهای منازل خود ذخیره می‌کنند و همچنان شهرهای جنوبی سیستان و بلوچستان به شبکه آب و فاضلاب شهری متصل نیستند.آخرین امید سیستان درحال خشک شدن/ وضعیت «چاه نیمه ها» بحرانی استعلاوه برهمه این مسائل کاهش میزان بارش‌ها و همچنین قطع شدن آب ورودی رودخانه هیرمند از سمت افغانستان مشکل بی آب مردم سیستان و بلوچستان را تشدید کرده است. طبق اعلام وزارت نیرو میزان بارندگی سیستان و بلوچستان نسبت به متوسط بلندمدت (۵۲ سال)، ۹۱ درصد کاهش داشته است.چاه نیمه» ها، چاله‌ها و گودال‌های طبیعی بزرگی هستند که در فاصله ۵۰ کیلومتری شهر زابل و ۵ کیلومتری شهرستان زهک و در کنار روستای «قلعه نو» قرار دارد. در سیستان چهار چاه نیمه وجود دارد که آب مازاد رودخانه هیرمند توسط کانالی به آن هدایت می‌شود.گنجایش مجموع چاه نیمه‌های ۱، ۲ و ۳ در مجموع حدود ۷۰۰ میلیون متر مکعب و چاه نیمه ۴ نیز تا ۸۰۰ میلون متر مکعب است که به صورت دریاچه مصنوعی درآمده‌است. ظرفیت کل این چاه نیمه‌ها در بهترین حالت یک هفتم تالاب بین‌المللی هامون است.در مواقع کم‌آبی، آب شرب و قسمتی اندکی از آب کشاورزی سیستان از این دریاچه‌های مصنوعی تأمین می‌شود. قابل ذکر است که حجم آب این چاه نیمه‌ها با توجه به خشکسالی‌های مکرر سالهای اخیر و پرداخت نشدن حقابه دریاچه هامون از طرف افغانستان به شدت کاهش یافته به گونه‌ای که در حال حاضر چاه نیمه چهارم تقریباً به صورت کامل خشک شده و حجم سه چاه نیمه دیگر هم به شدت کاهش یافته است.